'Een compliment geven? Welnee, je doet wat je doet, als ik een compliment ga geven steek ik iemand alleen maar veren in zijn poepert en gaat ie naast z'n schoenen lopen!', zomaar een reactie die ik laatst opving. Tja we zijn als nederlanders flink nuchter. Niets mis mee, maar wat als je ik nu vertel dat wanneer je iemand een compliment geeft dit zóveel kan doen voor iemand. Hoe vaak gaat de aandacht op een dag meer uit naar wat we in ons ogen verkeerd doen in plaats van de zoveel dingen die juist goed gaan. Vaak hebben we dat wat goed gaat als vanzelfsprekend aangenomen en gaat het dan eens mis, valt dat meer op.

Vaak hebben we dat wat goed gaat als vanzelfsprekend aangenomen en gaat het dan eens mis valt dat meer op.

Daarom is het goed om geregeld een compliment te geven aan iemand waarvan je ziet dat hij of zij zich goed inzet of altijd klaar staat. Al vanaf jonge leeftijd is waardering één van de basisbehoeften. We zijn sociale wezens en hebben het nodig om geregeld die bevestiging te ontvangen, vooral als we opgroeien. Dit sterkt ons zelfvertrouwen en maakt dat we later met een positief zelfbeeld en mindset opgroeien. Ook leren we daardoor te waarderen wat anderen voor ons kunnen betekenen.

Onderzoek

Complimenten en waardering uitspreken activeert ons beloningscentrum van ons brein, blijkt uit onderzoek. Hierdoor komt het stofje dopamine vrij en dat geeft een goed gevoel. Dopamine is een neurotransmitter, ofwel een boodschapper in de hersenen die de ene met de andere zenuwcel met elkaar verbind. Hierdoor voelen we ons prettig, tevreden en voelen we genot. Deze stof komt o.a. ook vrij bij sporten, eten maar ook vrijen. Het is een belangrijke stof voor bepaalde functies van het zenuwstelsel, zoals beweging, genot, aandacht, stemming en motivatie.

En wist je dat je wanneer je van je werkgever geregeld waardering krijgt, dit motiverend werkt en je beter presteert?

Doorslaan

De zucht naar Dopamine (genot, waardering) kan overigens ook verslavend werken. Door de komst van de Social Media zijn steeds meer mensen letterlijk verslaafd geraakt aan het welbekende duimpje op of het hartje bij een post die ze hebben geplaatst. Lees hier maar eens het artikel over Social media verslaving bij jongeren. 

Vraagt het moed om een compliment te geven?

Goed, even terug naar de positieve uitwerking van een compliment. Ik zal je een ervaring vertellen:

Laatst was ik in de supermarkt en er viel me al geruime tijd een moeder op met 3 jonge kinderen. Ze viel me op, omdat ze de kinderen zo leuk betrok bij het boodschappen doen. Zo vroeg ze de kinderen welke ingrediënten er voor een gerecht nodig waren en gaf ze hen de opdracht om deze ingrediënten te verzamelen in de supermarkt. De kinderen werkten met elkaar samen om alle boodschappen op de band te leggen uit de winkelkar en daarna weer in te pakken op een vredige manier. Ik vond dit als (ex)pedagogisch werker ontroerend en mooi om te zien, omdat ik ook vaak genoeg het tegenovergestelde aantref in een supermarkt. Die oprechte aandacht van de moeder naar de kinderen en hen ook te stimuleren en te complimenteren met hoe goed ze het deden, vond ik prachtig.

Ik besloot haar op het winkelplein persoonlijk te benaderen en een compliment te geven. En een wildvreemd iemand een compliment geven was wel even een uitdaging voor mezelf, want meestal complimenteer je alleen mensen die je kent, toch? Toch verzamelde ik de moed, ik voelde (net als het verhaal van 'Lieve woordjes') dat er iets in mijn hart kriebelde om dit echt te uiten aan deze moeder. Ik liep op haar af en vertelde haar licht blozend dat ik het zo mooi vond hoe ze met haar kinderen omging. Wat prachtig om te zien dat ze het compliment ook aannam met stralende ogen. Ze antwoorde 'dankjewel, het is echt niet altijd zo makkelijk hoor'. Dat op zijn beurt maakte het voor mij nog mooier om te zien dat dat ene compliment even de soms ook zware kanten aan het opvoeden van kinderen kon verlichten.

Uitnodiging

Word je daarom eens meer bewust van de kleine dingen in het leven die het leven zo mooi maken, ipv zo lelijk omdat je het niet goed hebt gedaan of omdat je ander de fout in ziet gaan. Als we met elkaar helemaal geen fouten meer mogen maken, wat leren we dan nog? Het is fijner om vanuit de basis om bij alles je best te doen en het beste met de ander voor te hebben een compliment te krijgen die je aanzet om je best te blijven doen, dan om afgestraft te worden op fouten en daardoor een presentatiedrang gaat ontwikkelen om goed genoeg te zijn.

Je bent goed genoeg en laat anderen dat ook zo nu en dan weten!